Lettre a ma fille, Ava

میدونی، این روزا گهگاه چشمهام رو میبندم و به غروب فکر میکنم، یه غروب ِ غمگین و سحر انگیز که اونقدر مطلق غروب باشه که جون بده واسه بُریدن، واسه خداحافظی، واسه کوچ کردن؛ اونقدر غروب باشه که همقدم ِ دلت باشه واسه انکار، واسه یه نقطه گذاشتن ته ِ روایت هات؛ اونقدر غروب که دست بذاره رو خستگیات، که نگه نمیشه، نباید و حیف میشه؛ دستتو بگیره و بکشوندت سمت ِ خودش و پشت ِ اون کوه های پر رمز و راز، تو اغوای نارنجی رنگی از حقیقت ِ غروب، برات از درد ِ واقعیتی بگه که هیچوقت بویی از حقیقت نبرده؛ یه غروب، اونقدر غروب که شب رو یکراست به ابدیت برسونه، به حقیقت، به آرامش ...# Lettre a ma fille, Ava...ادامه مطلب

آوای من،گاهی و فقط گاهی با همه ی باور و ایمانت به حقیقت و هدف ِ زندگی، تو گرگ و میش ِ غم و درد، تو حصار ِ جسم و چرایی و اشک، به جاده مه گرفته ی سردی میرسی به اسم ِ شک! گریزی نیست از شک دخترم؛ اما، شک یه جاده ست، یه پل که مقصدش به برداشت و دریافت ِ تو از هدف بستگی داره؛ برداشتی که حتی میتونه تو رو به پوچی و نیستی برسونه، به یک نگاه ِ تک بعدی از همه چیز، یا حتی تر به یک سرگردانی ِ ابدی!روشنای من، با این همه، شک به شرط ِ گذرا بودن و به یقین رسیدن خوب است، تو باید از این شک به هستی و آرامش برسی، به انَّ معَ العُسر ِ يُسراً، به ابدیت ِ روح، به خوب های بی انتها، به آسمو Lettre a ma fille, Ava...ادامه مطلب

باران،
چه بر تن ببارد، چه بر پهنای نامتناهی ِ چشم، چه بر دل،
رحمت است؛
بیا که چتر های زیبا شده از حقیقت ِ باران را، چتر های دلتنگ ِ زیبا شده از حقیقت ِ باران را، به دیدار ِ باران ببریم، خیس ِ غم اش شویم، نزدیک شویم به نور، هست شویم؛ ر هـ ا شویم.


# پارک وی

Lettre a ma fille, Ava...

دخترم،
حرف ِ اول و آخر، جز یاد ِ خدا نیست. معنایی جز خدا نیست، هیچوقت خدا را از فکر و داشته هات منها نکن، که اون چیزی که میمونه، جز هیچ نیست؛ یادت باشه، وقتی تو سیاهی ِ این دنیا گم شدی، نور ِ ایمان ِت به خدا تنها چیزیه که سمت ِ روشنایی رو نشونت میده :)

Lettre a ma fille, Ava...

# من مرگ را دوست دارم، و درد را؛ تاویل ِ هست و جاری بودن ِ این علاقه در وجودم رو میدونم، اما جزو اون باور های نگفتنی ای بوده که هنوز گوشی برای گفتنش پیدا نکردم. نوشته ی پایین رو چهارم ِ دی 92 تو وبلاگ قدیمیم نوشتم و حالا، اینجا بازنشرش میدم تا توی نگاه های هر روزم به اینجا بخونمش، تا که یادآور بشه حس ِ بی نظیری که وقت ِ رسیدن به این حرفها داشتم و هنوز بعد از ماه ها، هر روز و هر ساعت همراه ِ منه ...اول شهریور می شود؛صبح ِ اول ِ شهریور می شود، با خانم دکتر خداحافظی میکنم و راهی ِ نت میشم. توی پیاده روهای پارکملت به حرفهای دکتر فکر میکنم، میگفت که آریتمی و پرولاپس Lettre a ma fille, Ava...ادامه مطلب

از همه جا بریده ترین بودم،
اگر نبود باران ات ...

# You | Sami Yusef
# آشوراده / بندر ترکمن

Lettre a ma fille, Ava...

آوای من، دخترم
از تو ننوشتن، دنیای بی معنا و بی رنگیه که من هیچوقت، پا به اون نمیذارم. حتی وقتی دورم، حتی وقتی سردم، حتی وقتی ایمان نیستم ...

Lettre a ma fille, Ava...

چند ماه گذشته آوای من؟

یک قرن، یک هزاره؟ چقدر در سفر بودم دخترکم؟

 

 

 

Lettre a ma fille, Ava...